Sem stalkt me al maanden. Hij verschijnt overal waar ik ben, loert op de achtergrond en heeft zijn ogen altijd op mij gericht. Ik begrijp zijn fascinatie voor mij niet, maar hij laat me niet met rust.
Hij is absoluut niet mijn type. Hij is te groot, te roekeloos en te wild.
Maar op een avond breekt hij mijn appartement binnen en daagt me uit om iets geks te doen en ik kan geen nee zeggen.
Dan doe ik het weer. En opnieuw.
Nu lijkt het erop dat we allebei verslaafd zijn aan dit geheime spelletje.
Maar als ik de man onder het brute uiterlijk begin te zien, zal verliefd worden dan de meest roekeloze gok tot nu toe blijken te zijn?
